تأثیر هشت هفته تمرین ورزشی ترکیبی بر استرس اکسیداتیو و پراکسیداسیون لیپیدی در زنان یائسه مبتلا به دیابت نوع دو

مقدمه: سطوح پایه ای استرس اکسیداتیو و پراکسیداسیون لیپیدی در بیماران دیابتی نوع دو از حد نرمال بالاتر است. بنابراین با توجه به اینکه تمرینات ورزشی و به ویژه تمرینات ترکیبی تأثیر مثبتی بر وضعیت آنتی اکسیداتیو افراد سالم دارند؛ هدف این تحقیق بررسی تأثیر هشت هفته تمرین ورزشی ترکیبی بر استرس اکسیداتیو و پراکسیداسیون لیپیدی در زنان یائسه مبتلا به دیابت نوع دو تعیین شد. روش بررسی: در این تحقیق نیمه تجربی، 27 نفر از زنان یائسه مبتلا به دیابت نوع دو شهر یزد به صورت هدفمند انتخاب شده و به طور تصادفی به دو گروه تجربی (13 نفره) و کنترل (14 نفره) تقسیم شدند. گروه تجربی به مدت 8 هفته و هر هفته 3 جلسه در تمرینات ورزشی ترکیبی شرکت کردند، اما گروه کنترل در طی این مدت در هیچ برنامه تمرین ورزشی شرکت نداشتند. متغیرهای سوپراکسید دیسموتاز (sod)، کاتالاز (cat)، مالون دی آلدئید (mda)، قند خون ناشتا (fbs) و درصد چربی بدن آزمودنی ها قبل و بعد از 8 هفته تمرین در هر دو گروه اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از آزمون t وابسته و مستقل تجزیه و تحلیل شدند. نتایج: سطوح سرمی sod و cat گروه تجربی پس از هشت هفته تمرین ورزشی ترکیبی به طور معنی داری افزایش (به ترتیب 000/0=p و 001/0=p) و mda کاهش یافت (036/0=p). همچنین، fbs (005/0=p) و درصد چربی بدن (000/0=p) آزمودنی های گروه تجربی در مقایسه با گروه کنترل کاهش یافت. نتیجه گیری: به نظر می رسد وضعیت استرس اکسیداتیو و پراکسیداسیون لیپیدی زنان یائسه مبتلا به دیابت نوع دو در گروه تجربی پس از هشت هفته تمرین ورزشی ترکیبی در مقایسه با گروه کنترل بهبود می یابد.